Spiritüel Semboller Rehberi: Ne Anlama Geliyorlar? Yaşamımıza Nasıl Dahil Edebiliriz?

Kökenleri Hinduizm’e dayanan Om sembolü evren ve bilincin kaynağı anlamına geliyor. Aynı zamanda spiritüel bir sese de karşılık gelen Om meditasyon ve yoga pratikleri sırasında söyleniyor. 3 heceden (“a-u-m”) oluşan bu ses fiziksel, astral ve nedensel benliği ifade eden varoluşun 3 şeklini temsil ediyor. Semboldeki kıvrımlar bilincin farklı evrelerini; açık bilinci, rüya görmeyi ve derin uykuyu ifade ediyor. Tam ortadaki küçük kıvrım ilüzyonu, en üstteki şekil ise aşmışlık yani ilahi gücü simgeliyor. Aşağıdaki kıvrımlarla yukarıdaki şekil arasında bu nedenle bir bağ bulunmuyor. Om sembolünün aynı anda geçmişi, şimdiyi ve geleceği barındırdığı, bizi ilahi güçle bağladığı düşünülüyor.

Bir başka Hinduizm sembolü olan ve halen Hindistan’ın ulusal simgesi olan Lotus çiçeği evrenin rahmini simgeliyor. Bütün canlıların doğduğu ve büyüdüğü bu rahim aslında hepimizi birbirimize bağlayan çıkış noktası haline de geliyor. Doğada çamurluk alanlarda büyüyen bu güzel çiçek metaforik olarak hayatın tüm bu dağınıklığının, kaosunun, rahatsızlığının ortasında herkesi bir araya getiren müthiş bir güzellik ve bağın olduğunu anlatmak için kullanılıyor. Aynı zamanda güzellik kadar acı, zorluk, karmaşa ile dolu bu materyal hayatın sonunda spiritüel bir aydınlanmanın da olacağına işaret ediyor. Gündelik yaşamda lotus sembolünü üzerimizde taşımanın yanı sıra yoga pratiğinde “lotus” pozu yapmak da bu birliktelik enerjisinin ve bağın içimize dolmasına yardımcı oluyor.

Yin Yang, Taoculuk felsefesinin temelinde yatan birbiri ile bağlantıda iki evrensel karşıt gücün dengesi anlamına geliyor. Sembolü ikiye ayıran parçalardan Yin dişil enerjiyi, pasifliği, alıcılığı ve karanlığı Yang ise maskülen enerjiyi, aktifliği, yaratıcılığı ve almayı simgeliyor. Birbirinin içerisine geçmiş olan bu iki güç de evrendeki doğal döngüleri, harmoniyi, bağlantı ve birlikteliği anlatıyor. Aynı zamanda bu iki gücün hepimizin içerisinde de bir rekabet içinde olduğunu ve nihai amacımızın bu müthiş dengeyi kendi iç dünyamızda yakalamak olduğunu işaret ediyor.

Bazı semboller ise aynı anda birçok farklı din ve spiritüel inanışta birden bulunabiliyor. Hamsa’da bunun en iyi örneği oluyor. Yahudilik ve İslam içerisinde negatif enerjiyi kovduğu düşülülen Hamsa -yaygın ismi ile Fatma’nın Eli- kötülüklere karşı bir koruyucu görevi görüyor. Hamsa’nın 5 parmağı İslam’ın 5 şartını ve Torah’ın 5 kitabını simgeliyor. Hinduizm‘de ise “Brahman” yani bilgiye ulaşmanın bir aracısı olarak kabul edilen Hamsa nihai gerçeklik ve ruh anlamına geliyor. Budizm‘de ise evresel ruhu simgeleyen Hamsa reenkarnasyon döngüsünden kurtulmayı yani yeniden doğmamayı temsil ediyor. Gündelik yaşamda ise inanca göre korunmak istenen mekanlara konulabiliyor veya kişisel korunma isteyenler üzerlerine takabiliyor.

Budizm’in ilk çıktığı zamanlarda yani milattan önce 5. yüzyılda bu felsefenin kurucularından olan Siddhartha Gautama bugün Buddha olarak tanımladığımız sembolün yüzü haline geliyor. Geliştirmeye katkıda bulunduğu felsefenin bir sembolü haline gelen çehresi aydınlanmayı, birliği, huzuru ve barışı simgelemek için kullanılıyor. Hala Asya ülkelerinde ibadethanelerde kullanılan Buddha heykelleri ve sembolleri bir spritüel lider, rehber ve öğreti görevi görüyor. Buddha sembolünü gündelik hayata taşımanın en iyi yolu da Budizm öğretisini öğrenerek, okuyarak, araştırarak yapılıyor.

Kendini Budizm ve Hinduizm‘de gösteren Mandalalar çok detaylı ve incelikli geometrik şekillerden oluşuyor. Aynı anda hem evreni, hem galaksileri hem de kişinin iç dünyasını simgeleyen Mandalalar zihni sakinleştirmek, konsantrasyonu arttırmak ve spiritüel aydınlanma yoluna girmek için bir araç olarak kullanılıyor. Sembolün tekrarlayan düzen ve örüntüleri yaşamın ne denli bağlantılı, döngüsel ve geçici olduğunu anlatmak için kullanılıyor. Gündelik yaşama mandalayı davet etmenin bir yolu da kendi mandalalarımızı çizmek veya boyamakla oluyor!

Kökenleri milattan önce 3300’lü yıllara kadar gidebilen nazar boncuğunun kötü enerjilere, güçlere, insanlara ve hasete karşı bir korunma sunduğu düşünülüyor. Bir insan nasıl bizim hakkımızda kötülük düşünürken tüm ilgi ve enerjisini bize yönlendirir adeta gözünü bizden ayıramazsa nazar boncuğu da göz sembolünü işleyerek bu enerjinin geri, veren kişiye doğru yansımasına aracı oluyor. Gündelik yaşamda da Fatma’nın Eli’ne benzer şekilde giyilebiliyor veya mekanlara ekstra korunma için asılabiliyor.

Birçok kültür ve inancın içinde görülen yaşam ağacı yaşamın bağlantısallığını, geçmişten günümüze taşınan öğretileri ve insanlığın gelişimini simgeliyor. Aşağı ve yukarı; toprak ve hayat, dünya ve evren, gerçeklik ve ilahi arasındaki enerji geçişini gösteren yaşam ağacı, fiziksel ve spiritüel dünyalar arasında bir köprü görevi de görüyor. Ağacın kökleri dünyaya ve somut yaşama olan bağımızı ve ihtiyacımızı gösterirken gökyüzüne uzanan kollar ve dallar spiritüel gelişimi, üst bilinci ve aydınlanmayı ifade ediyor.

Antik kültürlerde sıklıkla kullanılan labirent sembolü kişinin öz farkındalık ve spiritüel gelişim yolculuğunu simgeliyor. Yunan mitolojisinde insan zihninin karşılaştığı zorluklar ve engeller karşısında geçirdiği evrim ve değişimi simgeleyen labirent, bilincin insan olmanın özü olduğunu anlatıyor. Ne olursa olsun belirli bir iç görü ve öz farkındalığa sahip olmanınsa hayatın zorlukları karşısında bize dayanıklılık vereceğini ve bizi aydınlanmaya götüreceğini anlatıyor.