Sokaktan geçerken kime sorsanız, dünyanın daha iyi bir yer olmasını temenni edecektir. Bunu hepimiz isteriz, istiyoruz!
Burada olup biten akıl almaz deliliğe içimiz gidiyor. Haberleri izlerken ruhumuz parçalanıyor. Dalai Lama’nın dediği gibi, “Ordular yasal olduğu için çoğumuza savaş kabul edilebilir gibi geliyor. Kimse savaşın suç olabileceğini ya da suç niteliği taşıyabileceğini aklına getirmiyor. Ama aslında beynimiz yıkandığı için bu böyle. Savaş korkunç bir şey! Savaşın doğası trajedi ve ıstıraptır.”
Savaşı, ölümü, bu trajediyi bile televizyondan izlemeye bir yanımız alışıyor. Oysa kime sorsanız, bu huzursuzluk bitsin isteyecek. Huzursuzluğun bitmesi otoritelerin elinde değil, bizim elimizde desem size? Belki önce kaşlarınızı çatacaksınız. Sonra kafanız karışacak. Ve “Ben tek başıma ne yapayıııım?” diye söyleneceksiniz.
Sonra size desem ki; bir insan evladının içinde, bir büyük şehri aydınlatacak kadar potansiyel enerji var.
Hatta Matrix filminde yapay zeka dünyayı ele geçirdiği zaman insan enerjisinden yararlanarak kendini şarj ediyor. Fakat biz bu enerjiyle fasulye soyuyoruz (!) Çünkü hiç kimse bize bu konudan bahsetmiyor.
Dünyanın huzurlu ve daha mutlu bir yer olmasını istiyorsak, huzurlu ve mutlu bireyler olmaya odaklanmak zorundayız. Sen evinde deliliğin sınırında, öfkeni kontrol edemeden terör estirirken dünya nasıl huzura kavuşsun? Zihnimiz o kadar kuvvetli, biz o kadar kuvvetliyiz ki, bunu keşfeden hiçbir halk herhangi bir liderin gelip onu kurtaracağından medet ummaz.
2018’in, kendi gücünüzü keşfedeceğiniz ve onu en iyi şekilde dünyada barışı sağlamak yönünde kullanacağınız bir yıl olmasını diliyorum…
