Hem eve hem işe hem çocuğuna yetişmeye çalışan anne sendromu günümüzde çokça karşılaştığımız bir durum haline geldi. Artık anneler daha kaygılı, daha yorgun ve bunların yanı sıra daha yetersiz ve hatta suçlu hissediyor. Neden mi?
Eski dönemleri düşündüğümüzde, ailede kadın ve erkeğin sorumlulukları ne kadar netmiş; erkek eve parayı getirir, kadın da evin ve çocukların ihtiyaçlarıyla ilgilenir. Oysa ki günümüzde artık aile içi sorumluluklar bu derece net değil. İş yaşantısında aktifleşmeye başlayan kadın, eve maddi anlamda destek olmaya başladı. Bu durum da yıllar içerisinde kadında “çalışan anne olma” psikolojisi adı altında bazı problemleri beraberinde getirdi.
Neden hiçbir zaman “çalışan baba” psikolojisini konuşmuyoruz da hep “çalışan anne” psikolojisi hakkında konuşuyoruz?
Ben bu durumu; yıllar içerisinde genlerimize işlemiş olan, atalarımızdan getirdiğimiz baba figürünün değişmemesine bağlıyorum. Baba zaten yüzyıllardır hep “çalışan, dolayısıyla evde az vakit geçiren” taraftı. Oysa anne figürü değişti.
Bugünün anneleri genelde okuldan gelen çocuklarını evde karşılayamıyor, her güne çeşit çeşit taze yemekler hazırlayamıyor. Kültürümüzce alıştığımız anne kalıbı yavaş yavaş değişiyor. Ama anneler içten içe sürekli şu soruyu sormaktan vazgeçemiyorlar: “Acaba çocuğuma eksik annelik mi yapıyorum?” İşe gitmekten keyif aldığını hisseden kadını beraberinde hemen bir suçluluk duygusu kaplıyor.
Peki anne olmak ne anlama geliyor?
Anne olduktan sonra gerçekten tek önceliğimiz çocuklarımız mı olmak zorunda?
Cevabımız tabii ki hayır! Çünkü bir çocuğun asıl ihtiyacı “mutlu” ve “huzurlu” bir annedir. Bir kadın kendini sadece çocuğuna adayarak mutlu ve huzurlu hissedemez. Kendisini başka kaynaklardan da beslemelidir. Üretmek, sosyalleşmek, kendine vakit ayırmak bir anneyi, mutlu bir anne yapan en önemli şeylerdir.
Eğer çocuğunuzla “nitelikli” vakit geçirebiliyorsanız kalan saatlerde hem çalışmaya hem de kendinize vakit ayırmaya zaman yaratabilirsiniz. Çocukla geçirilen nitelikli vakitten kastımız, elinizde telefonun olmadığı, tüm dikkatinizin çocuğunuzda ve birlikte oynadığınız oyunda olduğu zaman dilimidir.
Mükemmel anne olmaya çalışmayın
Kimse mükemmel değildir; dolayısıyla siz de mükemmel olamazsınız, çocuğunuz da mükemmel olamaz. Bazı konularda zaman zaman esneklik göstermeniz, gerektiğinde başkalarından yardım isteyebilmeniz çok önemlidir.
Unutmayın ki, eğer siz çalışan bir anneyseniz, kıyafetleriniz eskisi kadar iyi ütülü olmayabilir, eviniz sürekli derli toplu olmayabilir. Eski alışkanlıkları bir nebze de olsa esnetmek sizi rahatlatacaktır. Çalışan bir anne olarak, çocuğunuza çalışkanlığınız ve sorumluluk bilincinizle, iş ahlakınızla güzel bir örnek teşkil ettiğinizi unutmayın.
